Los « Enfoirés »

Brave monde, la dimenjada passada soi anada veire amb ma filha justine e d’amics lo concèrt dels « enfoirés ». E òc ! Aqueste an avián pausat lors bagatges a Montpelhièr a la sala Arena.

Vos pòdi dire qu’avèm passat la tantossada a esperar defòra, jos la pluèja e dins lo freg, per aver de plaças bonas.

Avèm pas fach tot aquò per pas res, èrem a costat de la scèna e los artistes passèron a costat de nautres.

Quin plaser d’ausir Jean Jacques Goldman cantar sas cançons ! Es ja un plaser de lo veire alara, se amai canta, vos disi pas…

Pensi qu’avètz compres ! JJ Goldman m’agrada fòrça e soi fan dempuèi mantunas annadas !

Èra risolièr, ma filha, ela èra ufanosa per de que aviá tocat  Christophe Mae. A cada generacion son artiste !

Quatre oras e mièja de plaser bèl, quitament se sus la fin foguèt pas aisit de demorar de pè.

Lo concèrt s’acabèt alentorn de una ora del matin e sèm totes sortits amb los caps dins las nivolassas al mitan de la estelas.

A mai de prene de plaser avèm poscut participar, en pagar la plaça, a l’òbra de Coluche per ajudar los qu’an pas res.

Mercé Coluche, Mercé los « Enfoirés »

De nòvas de l’associacion Avenid’òc.

Vos rampèli qu’aquela associacion foguèt creada pel desvelopament de la lenga sul territòri dagtenc amb coma tòca primièra la seguida dels calandrons nòstres al collègi.

L’associacion s’es acampada lo 22 de gènier, avèm aprofiechat de las pòrtas dobèrtas de l’escòla…

Avèm avançat de plan sus la plaça de l’occitan al collègi, mas lo problèma que rescontram es que los calandrons que sortisson aqueste an, son pas que sèt, que dos van al collègi occitan, un dins lo privat e un passionat de foot  que farà una classa especiala.

Nos demòra pas que tres enfants e es pas aisit de se batre per tan pauc, alara contunham per que ajan al mens l’opcion per perdre pas çò qu’aprenguèron pendent tant d’annadas.

Si que non, contunham d’aver una pagina dins lo Dagtenc (jornal local) en occitan qu’emplenam cada setmana.

Anem ! A lèu.

Pòrtas dobèrtas de las Calandretas

Dissabte 22 de genièr, se debanèron las pòrtas dobèrtas de las Calandretas totas.

La tòca d’aquela jornada èra de far conéisser las Calandretas e lo movement Calandreta.

Cada escòla deviá organisar  quicòm per aculhir las personas novèlas.

En çò que concernís la Calandreta Dagtenca, avèm organisat un gostat reialme, amb los parents e calandrons e los parents novèls.

Long de la jornada, e malgrat lo freg, de familhas son vengudas per aver mai d’entressenhas, per visitar l’escòla e per  preinscriure los enfants.

Moment de plaser per la presidenta que soi que de parlar e de montrar son escòla que ne soi fièra. Foguèt plan accompanhada de la còla pedagogica e es totjorn agradiu de los ausir explicar cossí foncionam en Calandreta,  pedagogia institucionala etc…Las regentas lo fan amb un biais tal que vesèm que per elas es mai qu’un mestièr, es una passion. Vaquí, èra un pichòt omenatge que lor rendissiái e prendrai mai de temps un autre còps per vos parlar d’elas.

Per ieu, foguèt tanben una jornada d’occitan !! Quin astre!!!

Per acabar, es fòrça agradiu de veire la reaccion dels parents quand lor explicam aquel foncionament !!

E ! Sabètz qué ? De parents venguèron a l’escòla per l’occitan !!! Es pas formidable !!!

A lèu lèu